"Καμπαρέ" (1972)

 

 

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Bob Fosse

Ηθοποιοί: Liza Minnelli, Michael York and Helmut Griem

Πρώτη προβολή: 13 Φεβρουαρίου 1972

Διάρκεια Ταινίας: 124’

 

 

 

 

 

Περιγραφή:

Bερολίνο 1931. Στον ζόφο του Μεσοπολέμου, ενώ στους δρόμους η κρίση μαστίζει και οι ναζί μετατρέπονται σε άγρια ανερχόμενη δύναμη, στο ημίφως ενός καμπαρέ παρελαύνει σειρά από ιδιαίτερους χαρακτήρες που ψάχνουν τη θέση τους στη φρενήρη μεσοπολεμική πραγματικότητα. Η Σάλυ Μπόουλς, ημιαποτυχημένη Αμερικανίδα στάρλετ του καμπαρέ, έχοντας ξεμείνει στη γερμανική πρωτεύουσα, διασκεδάζει τα βράδια το κιτς και ετερόκλιτο ακροατήριο του κλαμπ "Κιτ Κατ". Παράλληλα, αναζητά εκείνον τον πελάτη που θα την αναδείξει σε

σταρ της οθόνης. Στην πανσιόν όπου διαμένει συναντά έναν συνεσταλμένο Βρετανό καθηγητή, τον Μπράιαν Ρόμπερτς, με τον οποίον συνάπτει ένα είδος ιδιότυπης φιλίας. Στο καμπαρέ γνωρίζουν τον Φριτς Βέντελ, ζιγκολό που ψάχνει απεγνωσμένα πλούσια γυναίκα για να βολευτεί. Τελικά, γνωρίζει μια βαθύπλουτη Εβραία μαθήτρια του Μπράιαν, την Νατάλια Λαντάουερ, την οποίαν και ερωτεύεται. Για να την παντρευτεί όμως πρέπει να αποκαλύψει ένα μυστικό του, το οποίο κρατούσε ένεκα των δυσμενών συνθηκών της εποχής. Τέλος, την πινακοθήκη των προσώπων έρχεται να συμπληρώσει ένας σαγηνευτικός κοσμοπολίτης, ο Μαξιμίλιαν φον Χεν, φιλήδονος αριστοκράτης, ο οποίος θα εισβάλει στη ζωή τους, καταλύοντας σχέσεις και ήθη.
O Μπομπ Φόσι, o θρυλικός χορογράφος της χρυσής εποχής του Broadway και εμπνευστής του μιούζικαλ ''Σικάγο'', μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το ήδη πολυβραβευμένο θεατρικό ''Καμπαρέ'', προβαίνοντας όμως σε δραστικές σεναριακές αλλαγές. Δεινός γνώστης του κόσμου της νύχτας και του θεάματος, σκιαγραφεί με πιστότητα και ειρωνικό χιούμορ τον κόσμο του καμπαρέ, τα θεατρικά νούμερα του οποίου χρησιμοποιεί για να σχολιάσει τα τεκταινόμενα. Κοινωνία αλλά και σχέσεις τίθενται στο μικροσκόπιο του κομπέρ του "Κιτ Κατ".
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, σε εποχή πολιτικής και σεξουαλικής αναστάτωσης, το "Καμπαρέ" βγαίνει στις αίθουσες προκειμένου να μιλήσει για μιαν άλλην εποχή σύγχυσης και σήψης, για το Βερολίνο του Μεσοπολέμου και για την άνοδο του ναζισμού.
Η ταινία, τελευταία λάμψη της χρυσής εποχής του μιούζικαλ, προτού αναβιώσει με το "Μουλέν Ρουζ" και το "Σικάγο", δεν αποτελεί κοινότοπο μιούζικαλ που το διέπουν η λάμψη και η φαντασμαγορία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στερείται εξαιρετικής έμπνευσης. Το πικρό και δηκτικό ''Καμπαρέ'' σάρωσε τα βραβεία Όσκαρ, κερδίζοντας 8 αγαλματίδια και αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία. Με μιαν απολαυστική Λάιζα Μινέλι, με πυρετώδη ζωντάνια αλλά και ζεστασιά, στον σημαντικότερο ρόλο της καριέρας της, λίγο προτού αποδείξει ότι, εκτός από το ταλέντο της μητέρας της Τζούντη Γκάρλαντ, κληρονόμησε και τους εθισμούς της. Οι ήρωες του "Καμπαρέ", κωμικοτραγικοί, γοητευτικοί μέσα στην ερεβώδη γκροτέσκα πραγματικότητά τους, περιμένουν να συναντήσουν το όνειρό τους. Σε ένα κλίμα αβεβαιότητας, με μια κάμερα να απαθανατίζει έναν παρηκμασμένο μικρόκοσμο, η ελπίδα μοιάζει να ωχριά μπροστά στην επερχόμενη φρίκη. Το "Καμπαρέ" της παρακμής, της ρευστότητας και της πολιτικοκοινωνικής σύγχυσης... Πιο ανατριχιαστικά επίκαιρο από ποτέ...